رابطه بین بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی زوجین با دلزدگی زناشویی معلمان متأهل مقطع ابتدایی شهرستان لامرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی زوجین با دلزدگی زناشویی معلمان متأهل مقطع ابتدایی شهرستان لامرد انجام شد. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان لامرد در سال تحصیلی 1392-1391 بود. تعداد 127 نفر از جامعه پژوهش به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه بلوغ عاطفی بهارگاوا(ems) ، پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین (cpq) و پرسشنامه دلزدگی زناشویی (cbm) بود. پایایی ابزارها به روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های کلی حاکی از آن بود که بلوغ عاطفی و تمام مولفه های آن با دلزدگی زناشویی رابطه مثبت معناداری دارد (0.01 >p و 0.05 >p). الگوی ارتباطی سازنده متقابل با دلزدگی زناشویی و جنبه جسمی و جنبه عاطفی دلزدگی زناشویی ارتباط منفی معناداری دارد (0.01 >p)، در حالی که با جنبه روانی دلزدگی زناشویی رابطه معناداری ندارد. سایر الگوهای ارتباطی با دلزدگی زناشویی رابطه مثبت معناداری دارند (0.01 >p و 0.05 >p). همچنین الگوهای ارتباطی توقع مرد/کناره گیری زن، توقع زن/کناره گیری مرد، و توقع/کناره گیری کل با جنبه جسمی و جنبه عاطفی دلزدگی زناشویی رابطه مثبت معناداری دارند (0.01 >p)، در حالی که با جنبه روانی دلزدگی رابطه معناداری ندارند. الگوی ارتباطی اجتناب متقابل نیز با جنبه جسمی دلزدگی رابطه معناداری دارد (0.05 >p)، در حالی که با جنبه عاطفی و روانی رابطه معناداری ندارد. علاوه بر این، نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی به طور کلی 46 درصد از تغییرات واریانس درجه دلزدگی زناشویی را پیش بینی می کند. در مجموع نتایج بیانگر نقش تعیین کننده بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی در میزان دلزدگی زناشویی می باشد.